baby, I got a plan

Nadchodzi fala lęku, zagrożenia i zwątpienia. 

Goni nas ogrom niezrozumienia, rozczarowania, dramatu i pustki. 

Niby wiemy, że zraz do drzwi zapuka bezsilność, a nam nie pozostanie nic innego jak oddać jej klucze. Fala uderzy bo nie ma odwrotu bez względu na to jak bardzo chcielibyśmy między sobą poudawać, że uciec można, a siła wyższa nas cudownie wybawi od jadu. 

Czas oczekiwania bywa wymagający, ale upłynie.

Chcę wierzyć, że zdamy egzamin z ludzkiej solidarności przy pustych trybunach o zachodzie czerwcowego słońca. Krajobraz po bitwie ukaże nowy-stary świat, o którego możliwościach niejednemu się nawet nie śniło. Wykończona trwoga ustąpi zwycięskiemu rozpromienieniu.

A my ogrzejemy się pod wspólnym słońcem!

Mocno Was zdalnie ściskam!

ZOSTAŃ W DOMU!

G.

PS. W jakiś dziwny sposób pasuje mi do tych słów utwór Kanye West - Runaway, do którego link podaję tutaj. Muzyka i zdjęcia przyćmiewają tekst samej piosenki…

TIK TAK 

A wave of fear, danger and doubt is coming.

We are chased by the enormous misunderstanding, disappointment, drama and emptiness.

Apparently, we know that powerlessness will knock on the door, and we will have nothing but to give her the keys. The wave will strike because there is no turning back no matter how much we would like to pretend among ourselves that you can run away, and the superpower will miraculously save us  from the danger.

The waiting is demanding, but it will pass.

I want to believe that we will pass the exam on human solidarity, in the empty summer stadiums. The landscape after the battle will show a new-old world, whose possibilities many have never even dreamed of. Exhausted fear will give way to victory fulfillment.

And we'll finally chill under the same sun!

Hugs!

G.

STAY HOME!

I don’t know why, probably because of the melody and pictures this Runaway song of Kanye West, goes with my today’s words…

DON’T RUNAWAY STUPID - STAY THE F*** HOME!

View fullsize

View fullsize

View fullsize

View fullsize

Keep save and hope to have a toast soon!

Z O S T A Ń W D O M U !

View fullsize

View fullsize

View fullsize

contrast

Contrast is an emphasized difference, contrasting elements of the picture, which serves to emphasize selected parts of art, emphasizes the mood by introducing kind of anxiety.

I see the memories this way. If you compare them with the present it may be often unexpectedly contrasting, surprising, and the more we enter them the more often our anxiety increases. Happy those who can read all of this on time.

For all my life (still short guys, still a short life;) I had in my head the words of my Beloved Mother: you see Olgunia, we were here with Daddy, we left there a coin so that you too would have a chance to admire these splendors ... I heard it every time when on TV on various occasions I have seen snapshots from Rome.

And one spring afternoon, the Di Trevi fountain looked out of the corner. The world stopped for a moment. Being exhausted, overeaten, having the evening sun blinding me didn’t matter! Even the sea of people surrounding the monument seems invisible…

The emotion and what I read from it will stay in me forever - and I tell my children this story and keep my fingers crossed so that one spring day they will be stunned as I was. Full of love.

Thank you Mommy!

View fullsize

Kontrast to uwydatniona różnica, przeciwstawienie elementów obrazu, które służy zaakcentowaniu wybranych partii dzieła, podkreśla nastrój poprzez wprowadzenie niepokoju. 

Tak często postrzegam wspomnienia. Ich zestawienie z teraźniejszością jest często nieoczekiwanie kontrastowe, zaskakujące, a im wchodzimy głębiej tym nierzadko wzmaga się nasz niepokój. Szczęśliwi ci, którzy na czas potrafią to dobrze odczytać.

Przez całe swoje (nadal krótkie kochani, nadal krótkie życie ;) miałam w głowie słowa mojej Kochanej Mamy: zobacz Olguniu, byliśmy tutaj z Tatą, wrzuciliśmy monetę byś i Ty miała szansę te wspaniałości podziwiać... Słyszałam to za każdym razem kiedy w telewizji przy różnych okazjach widziałam migawki z Rzymu.

I pewnego wiosennego popołudnia zatkało mnie jak zza rogu wyjrzała fontanna Di Trevi. Świat się na chwilę zatrzymał. Nieważne było zmęczenie, przejedzenie, słońce prosto w oczy czy tłumy, morze ludzi.

Wzruszenie i to co z niego odczytałam zostanie we mnie na zawsze - a dzieciom opowiadam tę historię trzymając kciuki by pewnego wiosennego dnia podobnie je zatkało. Z miłości.

Dziękuję Mamusiu!

And coming back to the crowds…. As any other tourist I had to make a picture. I looked around and realized that there is a way…yes, there is always a way… I climbed to the second floor of Benetton looking at the monument, waited a bit so nobody sees me and entered the shop window, glued myself to it and… here you are ;)

Of course I decided to come back early in the morning (so you can see those few pictures taken at sunrise ;)

ENJOY

***

A co do tłumów. Jak każdy typowy turysta - naturalnie chciałam zrobić zdjęcie. Ale zrób tu człowieku cokolwiek jak nie masz jak się ruszyć… Jak udało mi się wreszcie rozejrzeć - znalazłam….Zawsze jest sposób! Wdrapałam się na piętro Benettona, którego okna wyglądają na fontannę, przeczekałam, by mnie nikt nie widział, po czym weszłam na wystawę i przykleiłam się do szyby…mocno ;) i proszę: jest!

Miłego dnia!

good morning rome

I spent a few mornings on the early walks on the streets of Rome. 

I was interested in this city at sunrise, bathed in extraordinary light, without crowds, without heat, without rain (more on that soon). It was interesting to see the newlyweds at photo sessions, on the empty Spanish stairs at sunrise (btw I still don’t get the phenomenon of this stairs) or a queue of bloggers - at morning photo sessions. You could watch young (and older) girls - quickly changing wardrobe in the shadow of the tall gates of Roman houses. Than, in a moment, you could see them again in front of the next tourist attraction, relaxing their smiles to the lens of their own photographers ...

Spędziłam kilka poranków na rzymskich spacerach.

Ciekawiło mnie to miasto o wschodzie słońca, skąpane w nadzwyczajnym świetle, bez tłumów, bez upału, bez deszczu (o tym wkrótce). 

Ciekawym okazało się napotykanie nowożeńców na sesjach zdjęciowych, na pustych o wschodzie słońca schodach hiszpańskich (których fenomenu nadal nie pojmuję) czy kolejki blogerów - na porannych sesjach zdjęciowych, młodszych (i tych w kwiecie wieku) panien - szybko zmieniających garderobę w cieniu bram wysokich rzymskich kamienic by za chwilę, na tle kolejnej turystycznej atrakcji, wyprężać uśmiech do obiektywu własnego fotografa... 

View fullsize

View fullsize

 I sat staring at this business worth a lot of money, sometimes even more than on the real art surrounding me there... 

These are just interesting times we live in!

***

Chwilami siedziałam zapatrzona na ten biznes wart niemałych pieniędzy znacznie bardziej niż an otaczające mnie dzieła sztuki... 

To dopiero czasy!

Yellow rome

yellow

Yellow was probably the favourite color of Confucius and Buddhist monks. In Hinduism, yellow symbolizes wisdom, knowledge and science, it is the color of the teacher.

Yellow is stimulating. It is the color of self-confident people. It improves mood and self-esteem. In addition, it stimulates the brain and improves the ability to remember (well, I will remember this while painting the walls in the children's room ;)

On the other hand, it is also a color with a less optimistic overtone by identifying it with mental disorders and madness, as well as jealousy and betrayal.

I wondered about this color sitting on the roofs of Trastevere in May this year. Below, nearby but barely audible street sounds, joyful conversations, restaurant sounds. The orchestra of sounds, in combination with the picturesque view, calmed me… The yellow around me was interesting and disturbing at the same time. I sat there staring at the sky and its heavy charcoal grey blue (specialists would probably chase me for such a term;) with an intriguing yellow. 

It all impressed me in this moment: Rome and yellow.

reflectively

***

żółty

Żółty był ponoć ulubionym kolorem Konfucjusza oraz buddyjskich mnichów. W hinduizmie żółty symbolizuje mądrość, wiedzę i naukę, to kolor nauczyciela.

Żółty ponoć stymuluje. Jest kolorem osób pewnych siebie. Poprawia nastrój oraz poczucie własnej wartości. Oprócz tego stymuluje pracę mózgu i poprawia zdolność zapamiętywania (hmm, zapamiętam zatem malując ściany w pokoju dziecięcym ;)

Z drugiej strony jest również kolorem o mniej optymistycznym wydźwięku poprzez utożsamianie go z zaburzeniami psychicznymi i szaleństwem, a także zazdrością i zdradą.

Zastanawiałam się nad tą barwą siedząc na dachach Trastevere w maju tego roku. W dole, niedalekie ale ledwo słyszalne dźwięki ulicy, radosnych rozmów, restauracyjnych odgłosów. Orkiestra tych dźwięków w zestawieniu z malowniczym widokiem uspokajały mnie, żółta barwa ciekawiła i niepokoiła zarazem. Siedziałam zapatrzona w niebo i połączenie jego garfitowego, ciężkiego błękitu (specjaliści pogoniliby mnie najpewniej za takie określenie ;) z intrygującym żółtym.

Zazsał mnie: i Rzym i żółty. 

refleksyjnie

View fullsize

View fullsize